به گزارش پایگاه خبری دفتر تبلیغات اسلامی ( تبلیغ نیوز )، به بهانه نهایی‌شدن مراحل چاپ کتاب «گفت‌وگوی بینادینی در ذهنیت و تجربه ایرانی» که به سفارش پژوهشکده الهیات و خانواده پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تدوین و از سوی انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان منتشر خواهد شد، در گفت‌وگویی با مجید جعفریان به تشریح مباحث مطرح شده در این کتاب پرداختیم.
* منظور از گفت‌وگو و به‌طور کلی گفت‌وگوی بینادینی در این پژوهش چیست؟
گفت‌وگو یا «دیالوگ» از لحاظ ریشه‌‌شناختی به واژه‌ای یونانی متشکل از ریشه کلمه لوگوس به معنای «کلمه» و پیشوند دیا به معنای «از طریق» باز می‌گردد. افلاطون مفهوم دیالوگ را از دیگر اشکال مکالمات روزمره متمایز می‌کرد. او از اصطلاح دیالوگ برای نسبت‌دادن به مکالمه‌ای استفاده می‌کرد که در آن «حقیقت» از طریق به «کاربردن کلمات» جستجو شود. اگرچه، خاستگاه این کلمه زبان یونانی است، اما فکر آن پذیرش عام یافته است. اگر نگاهی به خارج از فرهنگ یونانی بیندازیم، کشف می‌کنیم که دیدگاه‌های مشابه‌ای درباره گفت‌وگو در دیگر فرهنگ‌ها و ملل نیز یافت می‌شود. بنابراین ایده گفت‌وگو نه ایده‌ای برگرفته از غرب و نه مفهومی هژمونیک و تحمیل‌شده از غربیان بر دیگران است؛ بلکه وسیله‌ای میان‌فرهنگی برای اعضای ادیان جهان برای بحث درباره موضوعات به شکلی محترمانه و متقابل است. در حقیقت، گفت‌وگو راهی برای رفتن ورای غرب‌گرایی اندیشمندان گذشته است؛ چراکه این وسیله پذیرای صادق همه دیدگاه‌هاست و تلاش می‌کند از همه آن‌ها بیاموزد.
در همین راستا، گفت‌وگوی بینادینی به لحاظ کارکردی کوششی است فردی که دارای آداب، رسوم، اندیشه‌ها و باورهاست و فرد حقیقت دیگری را می‌شناسد که از نظر دینی با او فرق می‌کند و برای به‌وجود آوردن نگاهی فلسفی و غیرجانبدارانه به او، بدون اینکه این نگاه دارای داوری‌های ارزشی علیه او باشد. براساس این، فرد دیندار در گفت‌وگوی بینادینی باورهای دینی و هویت خود را از دست نمی‌دهد و خواهان بی‌اعتنایی و بی‌طرفی به معنای دورشدن از خویش نیست. از این‌رو، زمان‌هایی، فرآیند گفت‌وگو می‌تواند عمیق‌کننده و قدرت‌بخشنده هویت دینی اشخاص باشد.
* چه انگیزه‌ای برای انجام چنین پروژه‌ای وجود داشت؟
بیش از 30 سال است که حضور در اجلاس‌ها و سمپوزیوم‌های گفت‌وگوی بینادینی در دستور کار برخی از سازمان‌ها و نهادهای دینی و اجتماعی ایران قرار گرفته است. بدون تردید، کنشگرانی که در این قلمرو فعالیت کرده و می‌کنند، از نظر دانش و تجربه و نیز رویکردهای متفاوتی که برگزیده‌اند، منبع مهمی برای تحلیل هستند. این پژوهش ضمن تأکید بر اهمیت تحقیقات و مطالعات تجربه میدانی و نیز تأکید بر مفهوم‌پردازی و نظریه‌سازی درباره گفت‌وگوی بینادینی و رفع نقیصه کم‌توجهی به مبانی نظری به این حوزه براساس تجربه و ذهنیت ایرانی و برجسته‌سازی دیدگاه‌های آن‌ها که نقش مهمی در بازنمایی نگاه تمدنی نوین اسلامی در ایران پس از نقلاب دارند، تألیف شده است.
علاقه مندان جهت مشاهده متن کامل این خبر می توانند به سایت دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان مراجعه کنند.