به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی ، پایان نامه «مفهوم شناسی اصطلاحات ناظر به دوره های کودکی در روایات فریقین و دلالت های تربیتی آنها» از سوی حجت الاسلام محمد صبوری نیا، دانش پژوه مرکز تخصصی آخوند خراسانی دفاع شد.

وی افزود یکی از چالش‌های بنیادین تربیت اسلامی کودک‌‌، دشواری درک دقیق از دامنه و دوره‌های متفاوت کودکی در منابع اسلامی است که با الفاظ متنوعی بیان می‌شود و تفاوت‌هایی با استعمالات متعارف عربی و تقسیمات روانشناسی و علوم تربیتی‌‌، دارد. تحقیق حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی با گردآوری متون اسلامی از منابع معتبر و کاوش متنی و تحلیل زبانی‌‌، به استقرای الفاظ کودکی در روایات فریقین و مفهوم شناسی هر یک پرداخته و دلالات تربیتی آنها را تا حدی تبیین نموده است.

وی خاطرنشان کرد: نتایج این تحقیق نشان داد که برخی از الفاظ در روایات فریقین‌‌، کلّ دوره کودکی از شیرخوارگی تا بلوغ و احیاناَ رشد را در بر می‌گیرد که عبارت است از: طِفل‌‌، صَبِی، صغیر و ولد. برخی از الفاظ در روایات مزبور‌‌، مخصوص دوره تولد تا شیرخوارگی شمرده می‌شود: وَلَد‌‌، رَضٍیع، صِدّیغ، فطیم. برخی از این الفاظ نیز مخصوص دوره پس از شیرخوارگی تا بلوغ است‌‌: جَفر‌‌، غُلام‌‌، حَزَوَّر، یاعِع، خُماسی، ممیّز و مُراهِق.. متون بیانگر این الفاظ‌‌، دلالت‌گر اصول و توصیه‌هایی در تربیت کودک است، و مهمترین آنها عبارت است از: لزوم تعلیم واجبات به کودک‌‌، عاطفه محوری‌‌، رابطه شایسته و مناسب، ارتباط و تعامل عمیق عاطفی‌‌، همراه با محبت و احترام و همچنین مأنوس کردن کودک با قرآن و کلمات معصومین(ع(