شيخ محمد بن حسن حُرّ عاملي در سال 1033 ق در روستاي «مشغره» از توابع جبع چشم به جهان گشود. صاحب اعيان الشيعه دربارة اين منطقه مي‌نويسد: «جبع يكي از مراكز مهم جبل عامل است كه شخصيتهاي ارزنده‌اي همچون شيخ بهايي و شهيد ثاني، تحويل جامعه اسلامي داده است» دياري كه شيخ حُرّ عاملي در آن چشم به جهان گشود يكي از سرزمينهاي تشيع و عالم پرور است كه تشيع آن ريشه در تبعيد ابوذر دارد. شيخ حُرّ عاملي در امل الآمل در اين باره مي‌نويسد: «هنگامي كه در زمان عثمان ابوذر به شام تبعيد شد و مدتي در آنجا ماند گروه زيادي در آن سامان شيعه شدند. سپس معاويه او را به روستاها تبعيد كرد و او به جبل عامل آمد و از آن روز مردم به تشيع رو آوردند».ذشته از اين، قاضي نورالله شوشتري مي‌افزايد: «... هيچ قريه‌اي از آن نيست كه جمعي از فقها و فضلاي اماميه در آنجا نباشند». گويا دست تقدير روزگار بر آن بود كه او در يكي از بهترين نقاط معنوي و از ميان بهترين خاندان پا به عرصة گيتي نهد.

مرحوم نخودكي 146 سال پيش در اصفهان متولد شد. در نوجواني در حوزه اصفهان از فقه و فلسفه ملامحمد كاشي و از فلسفه و حكمت جهانگيرخان قشقايي استفاده برد و سپس به نجف رفت و در درس حضرات آيات سيدمحمد فشاركي و سيدمرتضي كشميري كه شيخ‌حسنعلي وي را «يگانه عصر خويش و مستجاب الدعوه» مي‌دانست حاضر شد.

درباره تاريخ ولادت و خاطرات كودكي، ايشان مي فرمودند: « آن طوري كه به ما گفته اند تاريخ ولادت ما، 1327 هجري قمري بوده است، ولي ما از سن يك سالگي را در خاطر داريم. من تقريباً يك ساله بودم و در گهواره، در آن ايام به خيارك مبتلا شدم ( خيارك دمل بزرگي است كه بايد جراحي شود ). جراح آمد تا جراحي كند، اطرافيان ما كه متوحش بودند از دور گهواره ما رفتند؛ چون طاقت نداشتند ببينند. ما اين مطلب را مي فهميديم. جراح نيشتر را زد و ما راحت شديم.

مرحوم حاج شيخ احمد كافي(ره) در سال 1315هـ. ش در شهر مشهد ديده به جهان گشود. جدّ بزرگوارش مرحوم آيت الله ميرزا احمد كافي يزدى، از علما و زهّاد بزرگ يزد بود كه اواخر عمرش به مشهد رفت و در آنجا ساكن شدند مرحوم كافي با تشويق جدّش از سن ده سالگي شروع به تحصيل علوم ديني كرد. وي از همان دوران كودكي به «قرآن» و «اهل بيت» عشق مي ورزيد و پيوسته در محافل ذكر مصيبت سرور و سالار شهيدان حضوري عاشقانه داشت كه حكايت از ارادت قلبي اش نسبت به آن حضرت مي داشت.

آيت‏اللَّه سيدجواد حسيني خامنه‏اي، از علماي بزرگ، مجتهدان پرهيزگار و روحانيون زاهدِ روزگار، در حدود سال 1274ش (1313ق) در شهرستان خامنه در نزديكي تبريز در آذربايجان شرقي زاده شد و تحت تربيت پدري فقيه و عالم رشد كرد.