خوب است بدانيم اولين شخصيت مشهور آثار والت ديزني آن موش دوست داشتني و قشنگ بود كه نامش «ميكي موس» بود. او نمادي از همان يهودي سرگردان و بي‌كس است كه مدام از سوي رقيبان قوي‌تر تهديد مي‌شود و صرفاً با اتكا به زيركي خويش بر همه دشمنانش پيروز مي‌شود.

و اما امروز نيز تداوم اين شخصيت كارتوني را در انيميشن «تام و جري» به وضوح مي‌توان مشاهده كرد. اينكه موشي بدجنس و زبل، با تكيه بر شيطنت‌ها و ناجوان‌مردي‌هايش به طرز بسيار عجيبي هميشه بر گربه‌اي نادان و احمق پيروز مي‌شود.

بديهي است كه ديدن اين تصاوير هميشه يك سوال را در ذهن كودكان معصوم ، و در برخي موارد براي بزرگترهاي آنها ايجاد مي‌كند و آن اينكه: «چرا بر خلاف عالم واقع در اين كارتون هميشه موش برنده مي‌شود؟»

در پاسخ اين سوال مي‌توان اين‌طور بيان كرد كه آنچه واضح است اينكه از گذشته سمبل يهوديان  «موش» بوده است و با استفاده از اين تعبير صفت ترسو بودن و منزوي بودن را به اين قوم داده‌اند.

بديهي است جمعيتي مثل يهود كه هنوز داراي سرزميني حقيقي نيستند، در صورتي مي‌توانند يك ملت به حساب آيند كه پيوسته با هم در رابطه باشند و براي موجوديت دروغين خود كسب مشروعيت كنند.اين انزواي شديد در طول تاريخ منجر به اين شد كه يهوديان براي دستيابي به اهداف خود از طريق تفكر وارد عمل شوند و طبيعتا عرصه اي مناسبتر و تاثير گذار تر از تبليغات براي اين قوم ،وجود نداشت.از آنجا كه اين مشروعيت نيازمند تبليغات مداوم است، يهوديان پيوسته كوشيده‌اند تا وسايل خبري و ابزار رسانه‌اي را در تسلط داشته باشند و چه عرصه‌اي مناسب‌تر و بهتر از تأثير‌گذاري بر اذهان پاك كودكان معصوم و البته بزگسالان . هر چند در اين ميان عدم آگاهي دقيق از مسائل و اطلاعات مربوط به اين رژيم ،مانع بزرگي در برخورد مناسب و كارآمد با آن مي گردد.

- نمونه اين مسئله را در كارتون «دامبو، فيل پرنده» خوب به ياد مي‌آوريم. در اين فيلم شاهد آن بوديم كه مادر دامبو برخلاف ساير فيلم‌ها كه كلاهي زنگوله‌دار بر سر دارند، كلاه عرقچين مانند مخصوص يهوديان را بر سر دارد و به جرم دفاع از فرزندش در اسارت به سر مي‌برد و دامبو هم طي عملياتي در سيرك پرچمي شبيه به پرچم صهيونيست‌ها را به اهتزار در مي‌آورد.

در كارتون لوك «خوش شانس» گانگستري سفيد پوست كه نماد كلانتر و قانون اوما نيستي آمريكايي است و هميشه از تنهايي و آوارگي و غربت خودش حرف مي‌زند، با چهره و اخلاقي خوب، هميشه در جستجوي مجرمان است و هرگز شكست نمي‌‌خورد. در برخي از قسمت‌ها كودك متمدن و مهربان، فرشته نجات سرخ‌پوستان ساده لوح مي‌شود به‌طوري‌كه اگر او نبود جنگ قبيله‌اي همه جا را فرا مي‌گرفت و نكته جالب اينجاست كه بالاخره اين سوال باقيست كه خانه لوك كجاست و چرا هميشه در پايان پيروزي‌هاي غرورانگيزش به سمت غروبي زيبا مي‌رود و اين شايد نماد يهودي تنها و مطرود است كه هويت خويش را بر ملا نمي‌كند و به سمت سرزميين موعودش مي‌رود تا به سعادت رسد.

"عبارت رفتن به سمت خورشيد در تورات آمده و در ميان يهوديان رايج است كه منظور از آن بازگشت به سرزمين موعود است."

در تمامي اين آثار براساس قصص تورات، روايات تحريف شده‌اي از زندگي انسان اوالعزم ارائه شده است كه شان وعصمت اين بزرگ مردان را در ذهن مخاطب پايين مي‌آورد و رواج مادي‌گرايي را تسريع مي‌كند.

علاوه بر انيميشن در عرصه فيلم كودك ، هاليوود نيز از تعدي صهيونيست‌ها مصون نمانده و كليشه‌هاي خاص در قالب فيلم كودكان، طي چند دهه اخير مدام تكرار شده‌اند. مثلاً كليشه كودك محروم مانده از ميراث اجدادي يا جدا افتاده از آغوش گرم مادر كه هر يك به نوعي تداعي‌گر يهودي مظلوم و به دور مانده از سرزمين ‌مادري خويش‌اند.

در اين قبيل داستان‌ها از پيام‌هايي استفاده مي شود كه در كتب مقدس يهوديان آمده است و مخاطب يهودي و بسياري از غيريهوديان به راحتي مي فهمند كه منظور از آن چيست. يهوديان، اسرائيل را مادر قوم خويش مي‌دانند و اينكه شهر يا منطقه‌اي به انسان تشبيه شود، در جاي جاي تورات آمده است. «داستان سيندرلا» مثال خوبي براي اين كليشه نخ‌نما و تكراري است.

داستان «هاچ زنبور عسل» هم به كودك يهودي مي‌فهماند كه بايد به دنبال مادر زيبا ونوراني خويش باشي و همه غير يهوديان موجوداتي مخوف، بدجنس و حتي بدبو هستند كه مي‌خواهند او را از بين ببرند. اين داستان به بچه‌هاي غيريهودي هم اين پيام را القاء مي‌كند كه ديگران دشمنان و موانع رسيدن او به هدفش هستند و در مجموع حسن اعتماد به ديگران را در كودك از بين مي‌برد.

كليشه كودك شيطاني كه با زيركي بر دشمناني كه قصد تجاوز به خانه و كاشانه او را دارند، فايق مي‌آيد و آنها را به سختي مجازات مي‌كند هم شبيه مورد قبلي است.مجموعه طنز «تنها در خانه» براساس همين كليشه پديده آمده و با نگاهي ساده به مضامين آن، ردپاي چهار جنگ اعراب و اسراييلي و شكست اعراب در هر چهار جنگ را مي‌توان ديد.

 
منابع:

يهوديت،كتاب،عبد الرحيم اردستاني،انجمن معارف اسلامي ايران،بهار1382
نقش صيونيسم در رسانه هاي جمعي (1)،مقاله،سيد جواد ميرخليلي،باشگاه انديشه 7/8/1384
هاليوود در تسخير يهوديان،خبرگزاري آفتاب،صفحه سينما و موسيقي،دوشنبه 16خرداد 1384