در گذشته كه ارتباطات و تبادل اطلاعات به سرعت و گستردگي عصر حاضر نبود، نه تنها غالب مردم تنها از آراي يك مجتهد آگاه بودند، مجتهدان نيز به طور دقيق و سريع از آراي يك ديگر باخبر نمي شدند؛ اما اكنون در عصر ارتباطات و اطلاعات، همگان به آساني مي توانند از آراي همه مجتهدان آگاه شوند. اين امر باعث مي شود فاصله علمي مجتهدان كمتر و شناخت اعلم مشكل شود. از سوي ديگر، تعدد مراجع اعلم و اختلاف فتاواي آنان ممكن است مشكلات فرهنگي و گاه شبهات كلامي و حتي بازتاب هاي منفي فرامذهبي را به بار آورد.

آيا براي نهاد مرجعيت راهي وجود دارد كه هم از دست آوردهاي مثبت عصر ارتباطات بهره جويد و هم از پي آمدهاي منفي آن در امان بماند؟ شورا در فتوا يا افتاي شورايي پاسخ كتاب حاضر است.