دوره 69 سالهاي كه به نام غيبت صغري شناخته ميشود با غيبت امام دوازدهم(عج) به سال 260 ق آغاز شد و با درگذشت علي بن محمد سمري چهارمين و آخرين نائب خاص آن حضرت در سال 329 ق به پايان رسيد و از آن رو كه حلقه واسطي ميان عصر حضور و دوره غيبت كبري است، شايسته تأمّلي ويژه ميباشد.
جغرافياي انساني و كانونهاي شيعي، مراكز علمي، علما و دستاوردهاي آنان، همچنين دولتهاي شيعي و حضور دولتمردان شيعه در دستگاه خلافت از موضوعاتي است كه بدان توجه شده و نويسنده براي شناخت زمينه و شرايط تحولات شيعي، نيم نگاهي هم به جهان اسلام در اين دوره داشته است.