در اين كتاب، بايسته هاي اخلاقي در استفاده از فناوري اطلاعات با توجه به گستردگي آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. نويسنده، سعي دارد مخاطبان را به مسئوليت‌هاي اخلاقي و ديني خود در استفاده از فضاي مجازي و سايبر توجه دهد. و در اين راستا از آيات و روايات و مباني فلسفه اخلاق در تدوين چارچوبي مشخص براي استفاده از فناوري اطلاعات استفاده نمايد. وي نخست، تعريفي از علم اخلاق و مفاهيم كليدي و اهداف رفتاري ارائه نموده و سپس به توصيف ويژگي‌هاي انسان مي‌پردازد. آنگاه به تبيين مفاهيم ارزشي و گزاره‌هاي اخلاقي پرداخته و شباهت‌هاي دو علم فقه و اخلاق را مورد بحث و بررسي قرار مي‌دهد. در ادامه به تقسيم بندي مباحث اخلاقي مي‌پردازد و در يك تقسيم بندي كلي، اخلاق را به سه قسم اخلاق توصيفي، اخلاق هنجاري و فرااخلاق تقسيم مي‌نمايد. سپس به نظريه هاي اخلاقي اشاره و توصيفي از اخلاق كاربردي ارايه مي‌نمايد. در بخش ديگري از كتاب، نويسنده به علم تعليم و تربيت اشاره نموده و ارتباط استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات با اين علم را بررسي كرده است. در ادامه تعريفي از فناوري اطلاعات ارائه كرده و بخش هاي اصلي در فناوري ارتباطات و اطلاعات را بيان مي‌نمايد. در فصل بعدي كتاب، تاريخچه و كلياتي از اخلاق فناوري اطلاعات و تاريخ تأسيس اينترنت و استفاده از اين فناوري در جهان و فرصت ها و چالش‌هايي كه اينترنت و فضاي مجازي در كشور ايران ايجاد كرده است؛ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. در همين راستا، نگارنده به چيستي اخلاق فناوري اطلاعات و ارتباطات و بررسي مشكلات فناوري اطلاعات در جهان غرب پرداخته است. به اعتقاد وي يك انفجار يا انقلاب در فناوري اطلاعات رخ داده است. از اين رو تدوين يك منشور اخلاقي براي استفاده گسترده اي كه از اين فناوري در جهان وجود دارد بسيار ضروري است. وي ضمن ارائه تعريفي كلي از اخلاق رايانه، با اشاره به اجلاس سران در باب جامعه اطلاعاتي، اصول و مباني استفاده از رايانه را بيان كرده است. در اين زمينه وي به ابعاد و بايسته هاي اخلاقي استفاده از فناوري اطلاعات، ابعاد اخلاقي سند نقشه راه در جامعه اطلاعاتي و تحليل و بررسي مفاهيم ارزشي مبتني بر اين اصول اخلاقي اشاره مي‌نمايد و مفاهيم كليدي و اهداف رفتاري و مسايل مربوط به اخلاق رايانه را توصيف مي‌كند. در فصل سوم كتاب، نويسنده به بحث درباره حريم خصوصي پرداخته و خطرات و فوايد فناوري اطلاعات را از اين منظر بررسي نموده است. وي به نگراني شهروندان از توسعه ابزارهاي اطلاع رساني اشاره مي‌كند و الزامات اخلاقي در خصوص عدم راهيابي به حريم خصوصي افراد در فضاي مجازي را تبيين نموده است. همچنين به لزوم محدود سازي سازمان‌ها اشاره كرده و ارزش ذاتي حريم خصوصي افراد و بازبيني اطلاعات و حوزه هاي حريم خصوصي و احكام آنها را تبيين مي‌نمايد. وي خلوت و تنهايي، محرمانگي و راز، گمنامي و ناشناسي، دوستي و صميميت، تحفظ و نامداخله گري را از حوزه هاي حريم خصوصي شمرده و دلايل عقلي و نقلي حق حريم خصوصي را بيان كرده است. در فصل چهارم به امنيت اطلاعاتي در فضاي سايبر و بايسته هاي اخلاقي در اين زمينه اشاره شده و اركان امنيت اطلاعات و حوزه هاي آن مانند امنيت فيزيكي، رمز نگاري و امنيت زير ساخت هاي ارتباطي از لحاظ فرهنگي و اجتماعي تبيين شده و ديدگاه اسلام در اين زمينه مطرح گرديده است. در فصل پنجم، نويسنده به حقوق مالكيت فكري و مباني و قلمروي آن اشاره كرده و حق انحصاري اثر، اختراع و تجارت در فناوري اطلاعات را بررسي نموده است. همچنين به حق تأليف نويسندگان در فضاي سايبر اشاره كرده و ادله فقهي و حقوقي آن را ارائه نموده است. لزوم پالايش محتوا و اقسام آن و رعايت اخلاق در سانسور كردن اطلاعات و فيلتر كردن آنها مبحث پاياني كتاب است.