1
پژوهشي در حضانت كودك از ديدگاه اسلام در اين اثر به بررسي فقهي مسأله حضانت كودك از نظر كتاب و سنت پرداخته شده است. و براي بيان ديدگاه اسلام در اين مسأله و پاسخ به پاره‌اي از پرسش‌ها و شبهات در عصر كنوني كه امروزه در كتاب‌ها،
نويسنده: طاهري نيا، احمد
ناشر: مؤسسه آموزش و پژوهش امام خميني
قطع: شوميز
تعداد صفحات: 160
نوبت و سال انتشار: اول 1388ش
قيمت: 18000
شابك: 3- 424- 411- 964- 978
چكيده:
در اين اثر به بررسي فقهي مسأله حضانت كودك از نظر كتاب و سنت پرداخته شده است. و براي بيان ديدگاه اسلام در اين مسأله و پاسخ به پاره‌اي از پرسش‌ها و شبهات در عصر كنوني كه امروزه در كتاب‌ها، جرايد و رسانه‌ها مطرح مي‌شود؛ تحليلي از حقوق كودك و والدين در زمينه حضانت، صورت گرفته است.
موضوع: فقه و حقوق
توضيحات:
در اين اثر به بررسي فقهي مسأله حضانت كودك از نظر كتاب و سنت پرداخته شده است. و براي بيان ديدگاه اسلام در اين مسأله و پاسخ به پاره‌اي از پرسش‌ها و شبهات در عصر كنوني كه امروزه در كتاب‌ها، جرايد و رسانه‌ها مطرح مي‌شود؛ تحليلي از حقوق كودك و والدين در زمينه حضانت، صورت گرفته است. نويسنده، نخست در بحثي مفهوم شناختي به بيان كلياتي همچون، مفهوم حضانت، حضانت در فقه، نسبت بين حضانت و ولايت فرزند، نسبت بين حق و تكليف در مسأله حضانت، پايان حضانت فرزند و ديدگاه فقيهان در اين زمينه پرداخته است آنگاه حقوق والدين در مسأله حضانت كودك و اولويت هر يك از آنها در اين امر را از منظري فقهي بررسي نموده است. وي به معيارهاي كلي براي پذيرش حضانت كودك به وسيله پدر يا مادر كودك اشاره كرده است. همچنين شرايط حضانت كودك از نظر عاطفي و اولويت مادر در سال‌هاي اوليه زندگي كودك به خاطر داشتن عطوفت بيشتر نسبت به كودك را بررسي كرده است. نويسنده با تقسيم دوران حضانت؛ در هفت سال اول پس از تولد، كه وابستگي فرزند به مادر است، مادر را متكفل حضانت كودك و در هفت سال بعدي حضانت را وظيفه پدر دانسته و دلايل روايي و فقهي خود را در اين زمينه ارائه كرده است. وي معتقد است براساس آموزه‌هاي ديني كه با تجربه خارجي و داده‌هاي علمي نيز تأييد شده است؛ هفت سال اول، زمان رشد و پرورش جسمي و تربيت بدني كودك است. به همين سبب در روايات، با تعابير مختلفي، از پدر و مادر خواسته شده است كه كودك را تا هفت سال براي بازي آزاد بگذارند. براي كودك در اين دوران، آموزش رسمي و برنامه‌ريزي شده، سفارش نشده است، و فراگيري‌هاي او در اين سال‌ها غير رسمي، همراه با تفريح و ضمن بازي است. منطق حاكم بر كودك در اين دوران عاطفه و احساس است به اين معنا كه بعد عاطفي و احساسي او فعال است. بدين سبب تربيت او از همين راه مسير خواهد بود. حالات رواني كودك در اين دوران ايجاب مي‌كند كه سرپرستي او با مادر باشد و روايات نيز همين مطلب را تأييد مي‌كند و آراي فقيهان نيز مؤيد همين مطلب است. وي تدابير دين اسلام را دراين زمينه بيان كرده است و تفاوت حضانت دختر و پسر را نيز بررسي نموده است. وي شبهات مطروحه در اين زمينه را پاسخ گفته است. و شرايط مشترك پدر و مادر در مورد حضانت كودك را عقل، قدرت، اسلام، صلاحيت اخلاقي، عدم اعتياد و عدم ابتلا به بيماريهاي خطرناك و شرايط ويژه مادر را عدم ازدواج و شير دادن فرزند عنوان كرده است. وي برخي از رواياتي را كه در آنها صراحت بر حضانت كودك توسط مرد دارد را نيز توجيه كرده و آنها را بر پايان دوران شيردهي و پايان دوران هفت سالگي حمل كرده است.
 
امتیاز دهی
 
 

بيشتر

مطالب مرتبط

تعداد بازديد اين صفحه: 3092
   
   
خانه | بازگشت | حريم خصوصي كاربران |
Guest (PortalGuest)

پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي - دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم
مجری سایت : شرکت سیگما