به گزارش پایگاه خبری دفتر تبلیغات اسلامی(تبلیغ نیوز)، نشست علمی با موضوع «عوامل و چرایی انحراف جامعه اسلامی از مسیر غدیر» با ارائه حجت الاسلام والمسلمین مهدی شریعتی تبار مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی و محمود ملکی استادیار پژوهشکده علوم اسلامی رضوی و با حضور علی ابوترابی به عنوان دبیر علمی برگزار گردید.
ابوترابی در ابتدای این نشست گفت: غدیر احیاگر تفکر عقلانی است. جامعه اگر بخواهد با حکم عقل زندگی کند باید به سوی داستان غدیر بیاید. غدیر احیاگر تفکر و اندیشه ناب اسلامی و دینی است. جامعه بخواهد با اسلام ناب زندگی کند باید غدیری شود. غدیر استمرار حرکت ناب همه انبیای الهی است و جامعه اگر بخواهد با سلسله نبوت زندگی کند باید به غدیر رجوع کند. بنابراین روز غدیر بخش پایانی مأموریت همه انبیای الهی است که به دست آخرین پیامبر برای معرفی اولین وصی خودش امیرمؤمنان علی(ع) تحقق پیدا می کند.
حجت الاسلام والمسلمین شریعتی تبار با ارائه بحث عوامل و چرایی انحراف جامعه اسلامی از مسیر غدیر که پیامبر از همان روز غدیر امامت، ولایت و وصایت را اعلام فرمودند و هیچ کمبودی در این بلاغ وجود نداشت گفت: عده ای بعد از وفات پیغمبر(ص) که هفتاد روز هم نگذشته بود، بر خلاف نظر پیامبر عمل کردند. هر چند این پیش بینی هم می شد؛ چرا که در قرآن کریم و در آیه ۶۷ سوره مائده هم اشاره و هشداری در این مورد داده شده است. بسیاری از مفسران شان نزول این آیه شریفه را غدیر خم می دانند. پیامبر عظیم الشأن اسلام نیز این نگرانی را داشتند که به محض اعلام جانشینی چه عکس العملی مردم نشان می دهند.
وی افزود: ما نمی خواهیم جامعه اسلامی را با جامعه بنی اسرائیل نمی یکی کنیم؛ اما بحث در مورد جایگاه امیرالمؤمنین(ع) در جریان سقیفه بسیار مهم است. به حضرت امیر مؤمنان(ع) اصلاً میدان داده نشد. بحث بر سر این است که چرا این واقعه اتفاق افتاد؟ این قطعا پیامش این نیست که در بیان ولایت و امامت کوتاهی شد. مستندات زیادی در این رابطه موجود است که باید به آن ها اشاره کرد. در دو خطبه ای که حضرت زهرا سلام الله علیها در جمع زنان مهاجر و انصار فرمودند جریان نفاقی که در جامعه اسلامی بود رخ نشان داد و ظاهر شد. این انحراف در شرایطی واقع شد که هنوز پیکر مطهر پیامبر(ص) دفن نشده بود. چرا به سراغ دیگران رفتند؟ حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند: مجاهدت های علی علیه السلام در جنگ بود و کینه هایی که داشتند، چرا که علی مرد عدالت بود.
مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی خاطرنشان کرد: حضرت امیر مؤمنان(ع) هم در نامه ۶۲ نهج البلاغه از این انحراف احساس تأسف داشته و می فرمایند: من هرگز فکر نمی کردم که بعد از پیغمبر(ص) جریان را از اهل بیت پیغمبر بگیرند و این گونه عمل کنند. در خطبه ۶۷ هم حضرت امیرمومنان بعد از جریان سقیفه مطالبی در این زمینه هم فرموده اند که تأمل برانگیز است.
ملکی در ادامه این نشست گفت: واکاوی تراث شیعی و آگاهی از چگونگی مواجهه گذشتگان و قدما با روایات و احادیث به آگاهی ما از تراث و تاریخ اندیشه یاری می رساند. کتاب الکافی به لحاظ قدمت و جامعیت در صدر میراث حدیثی شیعه قرار دارد؛ از این رو به گونه های پرداختن کلینی به غدیر باید پرداخته شود تا زوایای این توجه روشن شود.
وی تأکید کرد: متن حدیث «من کنت مولاه فعلی مولاه» هشت بار در شش حدیث آمده است. سه حدیث در کتاب الحجه، یک حدیث در کتاب الصیام، یک حدیث در کتاب الحج و یک حدیث در روضه الکافی. در چهار حدیث، حدیث غدیر به صراحت نیامده است اما در باره واقعه غدیر می باشد.
استادیار پژوهشکده علوم اسلامی رضوی افزود: دو حدیث در کتاب الحجه، یک حدیث در کتاب الایمان و الکفر و یک حدیث در کتاب الصیام. چهار حدیث دیگر نیز با غدیر مرتبط بوده که دوبار در روضه آمده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در مجموع ۱۶ بار در الکافی به حدیث غدیر پرداخته شده است. در ۱۴ حدیث، پنج حدیث در کتاب الحجّه، دو حدیث در کتاب الصیام، سه حدیث در کتاب الحج، یک حدیث در کتاب الایمان و الکفر و سه حدیث در روضه الکافی. این تنوع نشان می دهد که اهل بیت علیهم السلام یاد غدیر را در زمان ها و مکان های مختلف زنده نگه می داشته اند.