دوشنبه 17 اسفند 1388

تعطيلات و فرهنگ كار

گاهى در ايام نوروزى، بحث تعطيلات و عوارض و پيامدهاى تعطيلات بيش از اندازه و غير اصولى مطرح مى شود و نظريات كارشناسان، در قالب ميزگرد تلويزيونى، يا گزارش ها و بررسيهاى مطبوعاتى ارائه مى گردد و ميزان تعطيلات رسمى كشور ما، با بعضى از كشورهاى مشابه مقايسه مى شود. تعطيلات طولانى اول سال 81 را كه عملا تا آخر فروردين موجب ركود كارها گرديد، و هشدارها و توصيه هاى مقام رهبرى در اين مورد را به خاطر داريم.

اين كه انسان پس از يك هفته كار و فعاليت، نياز به استراحت و تفريح يك روزه دارد، و اين كه تعطيلات پايان سال، امرى طبيعى و فرصتى مغتنم و ضرورى براى استراحت، تفريح، مسافرت و تجديد نيرو براى ادامه كار و فعاليت است، شكى در آن نيست. بحث بر سر مقدار و ميزان تعطيلات، و ملاحظه از هم گسيختگى كارها و توقف و اختلال امور ادارى مردم در تعطيلات طولانى و مكرر و بى حساب است.

واقعيت اين است كه موضوع تعطيلات مكرر و طولانى علت نيست، بلكه معلول است، معلول علتى كه يكى ديگر از مظاهر و آثار آن، كم كارى، و فقدان وجدان كارى است. علت همه اينها عبارت است از «فرهنگ كارى» در جامعه ما متإسفانه فرهنگ كار (البته عمدتا در دستگاه هاى دولتى)، بيمار است، زيرا ما كار را جدى نمى گيريم و معمولا به صورت بارى به هر جهت و از باب اسقاط تكليف و انجام وظيفه ساعات كارى را به پايان مى رسانيم.

نمونه كار جدى را مى توان در بخش خصوصى و در شعب بانك ها ملاحظه كرد. اين نمونه ها نشان مى دهد كه مى توان انگيزه و سازوكارى فراهم ساخت كه افراد، در ساعات كارى، واقعا كار كنند. در اينجا است كه ضرورت فرهنگ سازى كار، فرهنگ كار جدى و فعاليت و سازندگى خودنمائى مى كند.

به تعبير ديگر: اين امر از مواردى است كه گفته مى شود عزم و اراده ملى و عمومى مى طلبد. اما سوال اساسى اين است كه اين فرهنگ سازى را چه كسى، يا چه كسانى، يا كدام دستگاه و يا دستگاه هايى بايد انجام بدهد؟ دولت؟، مجلس؟، صدا و سيما؟، مطبوعات؟، مراكز حوزوى و دانشگاهى؟، يا مديران پروازى كه خود حضور چندانى در حوزه مديريت شان ندارند؟« پاسخ اين سوال ها مى تواند موضوع بررسيها و مقالات علمى و جدى باشد كه اگر خوانندگان فاضل و صاحب نظر مجله، براى ما بفرستند، مجله آمادگى چاپ آنها را دارد.


امتیاز دهی