نويسنده: مهدوي كني، صديقه مقدمه نويس مهدوي كني، محمدرضا
ناشر: دانشگاه امام صادق عليه السلام
ناشر اصلي: تهران
قطع: گالينگور
تعداد صفحات: 326
نوبت و سال انتشار: 1388ش
قيمت: 45000
شابك: 4- 98- 7746- 964- 978
چكيده:
در اين اثر تحليلي از چيستي گزارههاي اخلاقي قرآن كريم با رويكردي معنا شناختي ارايه گرديده است.
موضوع: اخلاق
توضيحات:
در اين اثر تحليلي از چيستي گزارههاي اخلاقي قرآن كريم با رويكردي معنا شناختي ارايه گرديده است. نگارنده، از دانش آموختگان دانشگاه امام صادق(ع) در رشته قرآن و حديث است و كتاب حاضر، حاصل پاياننامه دكتري وي ميباشد، ضمن بحث درباره ويژگيهاي نظام اخلاقي قرآن كريم به بررسي ساختار گزارههاي قرآن و مفهوم مفردات اخلاقي ذكر شده در قرآن پرداخته و نوع نگاه قرآن به مفاهيم اخلاقي را تبيين نموده است. وي نخست تعريفي از ماهيت گزارههاي اخلاقي ارائه نموده است. سپس به بيان مفهوم گزاره و اصطلاح معناشناسي و كاربرد معناشناسي در مطالعه قرآن و پيوستگي نظاممند ميان كلمات قرآن پرداخته است. آنگاه به تبيين معناي لغوي و اصطلاحي اخلاق پرداخته است و ديدگاههاي برخي انديشمندان اسلامي و فلاسفهاي مانند ارسطو، ملامحسن فيض كاشاني، ابومسكويه رازي، امام فخر رازي، خواجه نصير الدين طوسي و ملا محمد مهدي نراقي را در مورد ماهيت و چيستي اخلاق بيان كرده است. در بخش دوم كتاب، نويسنده به تبيين مفاهيم بنيادين گزارههاي اخلاقي قرآن كريم ميپردازد و مفاهيمي مانند مفهوم الزام اخلاقي، مفهوم مسئوليت اخلاقي و پاداش را كه از گزارههاي اخلاقي قرآن قابل استخراج است مورد تجزيه و تحليل معنا شناختي قرار ميدهد و ضرورت الزام، مفهوم و چيستي الزام، منشأ الزام اخلاقي، تفاوت مسئوليت حقوقي و اخلاقي و ضمانت اجرايي مادي و معنوي پاداش را بررسي نموده است. نويسنده در بخش سوم كتاب به تحليل معناشناختي گزارههاي اخلاقي قرآن در حوزه خانواده پرداخته و به بررسي معاني مفردات اخلاقي قرآن ميپردازد. در همين راستا به تبيين معناي مفردات اخلاقي مانند تقوا، برّ، احسان، عدل، صلح، مودت، مصلحت، اطاعت، معروف، ارث، خير و برخي ديگر از گزارههاي ارزشي مندرج در قرآن پرداخته است و مصاديق مختلف اين مفردات اخلاقي در سطح آيات قرآن كريم و روابط درون معنايي مفرداتي مانند خانواده، اعضاي خانواده، مادر و جايگاه او در آفرينش، حقوق والدين، احسان به والدين و نيكي كردن به همسر و شوهر را بررسي نموده است. سپس اصول حاكم بر گزارههاي اخلاقي قرآن مانند اصل تحكيم و حفظ كرامت خانواده، اصل تقدم اخلاق بر حقوق، اصل ثبات و امنيت، اصل كرامت انساني، اصل عدالت، اصل مصلحت، اصل كفويت يا همساني زوجين، اصل عفاف، اصل تعليم و تربيت، اصل مديريت در خانواده و اصل اطاعت و احترام را بيان كرده و اهداف نظام اخلاقي در قرآن را تزكيه نفس و رسيدن به قرب الهي عنوان كرده است. نگارنده، در بخش پاياني، از مباحث ارائه شده در كتاب نتيجهگيري كرده است و ساختار گزارههاي اخلاقي، مفاهيم بنيادين گزاره، هدف گزارههاي اخلاقي و قلمروي اين گزارهها و موضوع و احكام آنها را بيان نموده است.