به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی، دکتر حسن مسعودی در نشست «خانواده و رسانه» که به همت اداره آموزش های کاربردی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد، لذت و شادی را به دو گونه آنی و فرآیندی قابل تقسیم بندی دانست و در مورد تفاوت های این دو توضیح داد: در لذت فرآیندی نوعی خلاقیت و آفرینش وجود دارد و افراد از این طریق بخشی از هویت و وجود خود را ایجاد می کنند، بنابراین لذت فرآیندی عمیق، جدی و ماندگار است.

وی افزود: بدن در هنگام قرار گرفتن در موقعیت های لذت بخش دوپامین ترشح می کند و شدت ترشح در لذت های آنی شدید است، از طرفی جالب است بدانیم که مغز با ترشح هوشمندانه دوپامین در واقع حساسیت ما به آن مسئله لذت بخش را کاهش می دهد و از افراط جلوگیری می کند.

این کارشناس رسانه و فضای مجازی عنوان کرد: اگر انسان توانایی ایجاد لذت های فرآیندی و عمیق تر برای خود را نداشته باشد، در مسئله هویت دچار اشکال و گرفتار لذت های آنی می شود. از طرفی چون لذت های آنی پس از چند بار، تکراری می شوند، چنین افرادی تلاش می کنند شدت آن نوع از لذت را به گونه ای افزایش دهند که این مسئله انواع بیماری ها را برای فرد به وجود می آورد.

مسعودی گفت: بر اساس دو نوع لذت تعریف شده، رسانه ها را به دو نوع سرد و گرم تقسیم می کنیم که رسانه های سرد عبارتند از رسانه هایی که مواجهه ما با آن ها باعث ایجاد لذت های آنی می شود و ذهن ما در آن ها کاملاً منفعل است و پردازشی روی اطلاعات ندارد که رسانه های تصویری و شبکه های اجتماعی از این گونه اند.

وی با تأکید بر این که بدن و روح انسان به هر دو گونه از لذت های آنی و فرآیندی نیاز دارد، افزود: رسانه هایی مانند شبکه های اجتماعی افراد را با انبوهی از اطلاعات در حوزه های گوناگون مواجه می سازند و همین فرصت تحلیل و بررسی اطلاعات و پرورش استعدادهای ذهنی را از آن ها می گیرد.

مسعودی اظهار کرد: متأسفانه در جامعه ما رسانه های سرد بر رسانه های گرم غلبه دارند و استفاده بی رویه از رسانه های سرد باعث می شود که ذهن ما به پردازش نکردن اطلاعات و لذت های آنی عادت کند و به تدریج توان ما برای استفاده از لذت های فرآیندی از بین می رود.

وی خاطرنشان کرد: ذهن افراد در ارتباطات میان فردی بسیار فعال است، عکس العمل ها را می بیند، بازخورد می گیرد، تحلیل و پردازش می کند و واکنش نشان می دهد، بنابراین فرد در این حالت احساس لذت فرآیندی دارد.

این استاد دانشگاه بی بیان این که چند دهه پیش و قبل از ظهور و فراگیر شدن رسانه ها، لذت های فرآیندی مردم بسیار بیشتر و همین عاملی برای بالاتر بودن توانایی حل مسئله و نشاط ذهنی ایشان بود، افزود: متأسفانه کودک امروز منفعلانه در برابر رسانه هایی از جمله تلویزیون قرار گرفته و در حل مسائل و تجزیه و تحلیل بسیار کندتر از کودک دوران گذشته است.

مسعودی با تأکید بر این که برای رسیدن به زندگی مطلوب باید میان لذت های آنی و فرآیندی تعادل ایجاد کرد، گفت: رسانه ها که خوراک ذهن را فراهم می کنند، این تعادل را بر هم زده و هویت انسان ها را دستخوش تغییر کرده اند، بنابراین امروز بحثی تحت عنوان رژیم مصرف رسانه ها مطرح شده تا تعادل را به زندگی انسان برگرداند.

وی با تأکید بر اهمیت توجه به سن افراد در ارائه نسخه مصرف رسانه ای برای آن ها، ابراز کرد: برای مثال محققان استفاده از رسانه های سرد توسط کودکان زیر دو سال را مطلقاً ممنوع می کنند و از والدین آن ها می خواهند که با آن ها ارتباط کلامی برقرار کنند، هر چند که ممکن است کودکان معنای کلمات ما را متوجه نباشند، اما همین ارتباط کلامی مانند انفجاری است که همه نورون های ذهن آن ها را فعال می کند.

مسعودی با بیان این که عدم استفاده از رسانه هایی مانند تلویزیون تا سنین حدود 12 سالگی هیچ آسیبی به کودک ما وارد نخواهد کرد، گفت: حجم اطلاعات فراوانی که در ذهن کودک ما وجود دارد به معنای باهوش بودن او نیست و فایده ای ندارد، بلکه هوش با قدرت پردازش ذهنی تعریف می شود و استفاده بی رویه از رسانه های سرد از جمله تلویزیون و موبایل، قدرت پردازش ذهنی را کاهش می دهد.

این کارشناس رسانه و فضای مجازی تصریح کرد: محروم کردن کودک از رسانه ای که احساس نیاز کاذب به مصرف آن دارد، به دلیل اینکه امروز دسترسی به رسانه ها بسیار ساده شده است، کار را پیچیده و کودک را حریص تر می کند و در این حالت به والدین توصیه می شود که مصرف رسانه ای کودک خود را مدیریت کنند.

وی در مورد نحوه مدیریت مصرف رسانه ها توسط کودکان توضیح داد: نباید هیچ ابزار رسانه ای از جمله رایانه و تبلت را به صورت خصوصی در اختیار فرزند خود قرار دهید، به عبارت دیگر نباید برای او حریم خصوصی درست کنید که البته این مسئله تا حدودی تابع شرایط اطرافیان او نیز هست، هم چنین برای استفاده از رسانه ها باید قوانین و ساعت مشخصی وجود داشته باشد.

مسعودی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که 99 درصد مسائل اجتماعی پیوندی جدی با رسانه ها دارند، عنوان کرد: در مطالعه تأثیر رسانه ها بر خانواده، مسائل فرهنگی و تربیتی رسانه ها مشخص تر و بارزتر از آگاهی بخشی آن ها هستند و می توان رسانه ها را از رقبای جدی خانواده ها در تربیت کودکانشان معرفی کرد که برخی از اختلافات بین نسلی را عامل شده اند.